Σαν το εξώφυλλο βιβλίου
γδαρμένο από χίλια χέρια,
ακάλυπτη.
Σαν τις σημαίες στα καράβια
κομματιασμένες από προορισμούς,
από ανέμους, από αλμύρα, από θάλασσα,
εκτεθειμένη.
Σαν το πλοίο χωρίς μουράβια,
σαν το ανεμοδούρι που το στραβώσαν τα πουλιά,
απροστάτευτη.
Ανυπάκουη με χαμόγελο θριάμβου
που κάνει δυο σχισμές τα μάτια.
Ελεύθερη αφού όλα του κόσμου τα καράβια
χωράνε μέσα στα δυο σου σμαραγδένια μάτια.
Ελένη Μπέλλου
Γράφω από μικρή, γράφω συνέχεια..
Άλλες φορές τα κρατάω και τα φυλάω, άλλες φορές όχι.
Το γράψιμο για μένα είναι ανάγκη, είναι λύτρωση. Είναι αγάπη…..