Κυριακή..
Ταξίδι στα σύννεφα
εκείνος ο αδάμαστος Οκτώβρης.
Κυριακή γιορτή του Κόσμου.
Μάτια που τρέχαν στην πόρτα χαμογελαστά
σκόνη στα κόκκινα λουστρίνια της. Οκτώβρης.
Προσμονή.
Το προξενιό δεν φάνηκε. ρολόι σταματημένο ελληνικός που κρύωσε στον ασημένιο δίσκο.
ας είναι.. ψέλλισε και τράβηξε την κουρτίνα.
Ο δρόμος άδειασε
σβήσαν τα φώτα στο σαλόνι, κραυγή στο νού και στα σωθικά …
Σώμα στητό μπροστά στα ξεδιάντροπα βλέμματα
απόγνωση και λεηλασία.
Το χάραμα την είδαν να περπατάει ανέμελη σε ανήθικη λαχτάρα σαν δίψα
φορώντας μόνο τα κόκκινα λουστρίνια της.
Κορνηλία Καδόγλου
Ονομάζομαι Κορνηλία Καδόγλου. Ζω και εργάζομαι ως Βιολόγος στο Γενικό Νομαρχιακό
Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η αγάπη μου για την επιστήμη με οδήγησε στην Βιολογία.
Είμαι υποψήφια διδάκτορας στο Τμήμα Ανώτατης Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Ένα παράξενο ταίριασμα που με βοηθάει να ονειρεύομαι!!
Το 2011 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο: «Οι πινελιές της νιότης» ενώ τον
Αύγουστο του 2023 ακολούθησε και η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Μόριμος, ο
πένθιμος επισκέπτης του θέρους. Μητέρα ενός μικρού αγοριού ισορροπώ στην κόψη του
χρόνου παρέα με τις σκέψεις μου.
Το μότο μου είναι:
Η ζωή και τα όνειρα πρέπει να χτίζονται στο iδιο ύψος.. για να μπορούν να κοιτάζονται κατάματα.