Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Λέξεις – Δώρα Μεταλληνού

ΛΕΞΕΙΣ


Στολίδια φορούσαν…
γυναικείο χαρακτηριστικό τα στολίδια
χόρευαν τραγούδι του Πίνδαρου, του Ομήρου,
του Σολωμού, του Ελύτη…
..σε μελωδία αόρατου ερμηνευτή!
Καλά σφυρηλατημένες από πρόγονους
παλιούς γεννημένες σε σπηλιές σκέψεων
στ’ ακρογιάλια του Ομήρου!
Εκεί επωάζονταν,
εκεί χτυπούσε η φλέβα τους
και ύστερα έπαιρναν σάρκα
σε μύτη φτερού γαϊτανοφρύδες,
με έπαρση καμιά φορά σκιάδια λιτά
τις προστάτευαν από βανδαλισμούς
φτερούγες αέρινες τις δρόσιζαν
σε καιρούς ξηρασίας πάνω
σε φωνήεντα φιόγκοι περίτεχνοι
να αιχμαλωτίζουν σκέψεις!
Σκουλαρίκια σε καιρό γιορτής!
πολυτονική ηδονή προορισμός;
Αποδοχή σε ευήκοα ώτα
ακόμα κι εκείνη η περισπωμένη
που ασελγούσε εικονικά πάνω
στο ξαπλωμένο ‘’ω-μέγα’’,
απαραίτητη φάνταζε!
Η λαίλαπα των καιρών
τις απογύμνωσε τις αφάνισε!
τρύπιες, ακρωτηριασμένες,
ρηχές νότες σε πεντάγραμμο πεταμένες
ζητάνε προορισμό ΛΕΞΕΙΣ!
Ταπεινωμένες, ενδεείς,
θλιμμένες χωρίς λούστρο αισθητικής!
Θάφτηκε το κουιντέτο των τόνων και των πνευμάτων!


Δώρα Μεταλληνού

 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής