Μόνη στ’ αστέρια
Σ’ έναν ελεύθερο ρόλο, χωρίς σκηνοθέτη
τα σύνορα της παραίσθησης πέρασε
κι άνοιξε έναν δρόμο
που μόνο αυτή φαντάστηκε.
Με τα φτερά της κομμένα
μονάχη την είδα
σκυφτή μέσα στην μπέρτα της
την άλλη όψη να μιμείται
και ακόμη ν’ αγαπά σωπαίνοντας.
Σ’ έναν ελεύθερο ρόλο
πιστή στην ειλικρίνεια της ψυχής
και μέσα σε εικόνες
από έναν άγνωστο κόσμο,
ρημαγμένη χάθηκε ως την άκρη του τέλους.
Ντυμένη την αγωνία μου
την φαντάστηκα
να μ’ αγκαλιάζει και μαζί μου να βυθίζεται
μέσα σε μια δοκιμασία σιωπής,
την ώρα που ένα τεράστιο
χωρίς δείκτες ρολόι,
άνοιγε διάπλατα τις πύλες τ’ ουρανού
κι άρχιζε πάλι
να μετρά τις ώρες από την αρχή.
Γιάννης Μπερούκας
Συλλογή- Ακροβάτες της επόμενης μέρας
Βακχικόν εκδόσεις
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.