Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Μόνη στ’ αστέρια – Γιάννης Μπερούκας



Μόνη στ’ αστέρια

 
Σ’ έναν ελεύθερο ρόλο, χωρίς σκηνοθέτη
τα σύνορα της παραίσθησης πέρασε
κι άνοιξε έναν δρόμο
που μόνο αυτή φαντάστηκε.
Με τα φτερά της κομμένα
μονάχη την είδα
σκυφτή μέσα στην μπέρτα της
την άλλη όψη να μιμείται
και ακόμη ν’ αγαπά σωπαίνοντας.
Σ’ έναν ελεύθερο ρόλο
πιστή στην ειλικρίνεια της ψυχής
και μέσα σε εικόνες
από έναν άγνωστο κόσμο,
ρημαγμένη χάθηκε ως την άκρη του τέλους.
Ντυμένη την αγωνία μου
την φαντάστηκα
να μ’ αγκαλιάζει και μαζί μου να βυθίζεται
μέσα σε μια δοκιμασία σιωπής,
την ώρα που ένα τεράστιο
χωρίς δείκτες ρολόι,
άνοιγε διάπλατα τις πύλες τ’ ουρανού
κι άρχιζε πάλι
να μετρά τις ώρες από την αρχή.


Γιάννης Μπερούκας


Συλλογή- Ακροβάτες της επόμενης μέρας
Βακχικόν εκδόσεις
 
 
 
 
 

 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής