Στα χρόνια της επανόδου του φασισμού στέκεσαι, βγάζεις σέλφι με το κτήριο φλεγόμενο. Πώς να αλλάξει κανείς τον καιρό και τον άνθρωπο ρωτάμε και κατεβάζουμε τα κεφάλια. Δεν πάτε πουθενά, στέκεστε μετέωροι και χειροκροτάτε κάθετι που περνάει από το news feed σας στα social media. Δες με , περνάω κι εγώ, φτου και βγαίνω.
"Μια καπιταλιστική κοινωνία απαιτεί έναν πολιτισμό βασισμένο σε εικόνες.
Πρέπει να προσφέρει τεράστιες ποσότητες ψυχαγωγίας για να τονώσει την
αγορά και να αναισθητοποιήσει τους τραυματισμούς της τάξης, της φυλής και του φύλου.
Και πρέπει να συγκεντρώσει απεριόριστες ποσότητες πληροφοριών,
τόσο καλύτερο να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς πόρους,
να αυξήσουν την παραγωγικότητα, να διατηρήσουν την τάξη,
να κάνουν πόλεμο, να δώσουν θέσεις εργασίας σε γραφειοκράτες.
Οι δίδυμες ικανότητες της φωτογραφικής μηχανής,
για να υποκειμενικοποιήσουν την πραγματικότητα και να την αντικειμενίσουν,
εξυπηρετούν ιδανικά αυτές τις ανάγκες και τις ενισχύουν.
Οι κάμερες ορίζουν την πραγματικότητα με δύο βασικούς
τρόπους για τη λειτουργία μιας προηγμένης βιομηχανικής κοινωνίας:
ως θέαμα (για μάζες) και ως αντικείμενο επιτήρησης (για κυβερνήτες).
Η παραγωγή εικόνων παρέχει επίσης μια αποφασιστική ιδεολογία.
Η κοινωνική αλλαγή αντικαθίσταται από μια αλλαγή στις εικόνες.
Η ελευθερία να καταναλώνουμε μια πληθώρα εικόνων και αγαθών ισοδυναμεί με την ίδια την ελευθερία.
Η μείωση της ελεύθερης πολιτικής επιλογής στην ελεύθερη οικονομική κατανάλωση
απαιτεί την απεριόριστη παραγωγή και κατανάλωση εικόνων. "Από την αδιαφορία, στη δυσαρέσκεια, στο ρατσισμό, στο φασισμό, μικρός ο δρόμος. Μικροί μεγάλοι, αν αμέτοχοι, τότε συμμέτοχοι, μην ανακαλείτε μια ιστορία που δεν μπορείτε να σηκώσετε στην πλήρη μορφή της στους ώμους σας. Δεν είναι μόνο δόξα – αίμα, αίμα και πάντα η δυσαρέσκεια. Kαι η εθνική υπερηφάνεια ενός ένδοξου παρελθόντος που δεν βίωσες και η ωμή πραγματικότητατων σκατών που τώρα τρως , γεννά νεκρούς, σιγά-σιγά.
“Όσο πιο κοντά είναι η πραγματική πιθανότητα απελευθέρωσης του ατόμου από τους περιορισμούς όταν δικαιολογείται από τη σπανιότητα και την ανωριμότητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη διατήρησης και εξορθολογισμού αυτών των περιορισμών, για να μην διαλύεται η καθιερωμένη τάξη κυριαρχίας. Ο πολιτισμός πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του από το φάντασμα ενός κόσμου που θα μπορούσε να είναι ελεύθερος . ” **
Η Green Peace έβγαλε ανακοίνωση ότι μας υπολείπεται ένας και μισός βαθμός Κελσίου για να πάμε στην φριτέζα μονόδρομο.Αλλά τι σε νοιάζει, τι την νοιάζει, τι σας νοιάζει στην τελικη, θα πείτε δεν ξέρατε, θα πείτε δεν είδατε, πώς θα μπορούσατε να το φανταστείτε .
*Susan Sontag, On Photography
* *Herbert Marcuse, Eros and Civlisation
Η τρυφεράδα θα σώσει τον κόσμο.
Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.