Η δίαιτά σου, ο καπιταλισμός μας – Κατερίνα Δήμτσα

Η δίαιτα είναι μια σταθμισμένη λέξη που σημαίνει, σε γενικές γραμμές, τον περιορισμό των τροφών. Ακόμη και στα πλαίσια του body positivity κινήματος χρησιμοποιούμε τον όρο “δίαιτα” αναφερόμενοι στις επιλογές τροφίμων, χρωματίζοντας έτσι όλη την περαιτέρω συζήτηση με την ιδέα του περιορισμού και ό,τι αυτός συνεπάγεται. Καλοπροαίρετες προτάσεις είναι ξαφνικά ύποπτες και στο πίσω μέρος του μυαλού μας ακούμε αυτή τη προγραμματισμένη, μικρή φωνή που μας λέει πως ό,τι τρώμε, είναι πάρα πολύ, δεν είναι σωστό.
Τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, τόσες διαφορετικές συνήθειες και όμως οι Δίαιτες και η Βιομηχανία τους καταφέρνουν να είναι απόλυτα δημοφιλείς από μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού, εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων, με άλλες ανάγκες και στόχους. Ο λόγος που όλοι ακολουθούμε την ίδια ή παρόμοια πορεία σκέψης , έστω και για μια φορά στη ζωή μας, σχετικά με το θέμα του φαγητού και των κιλών, είναι πως ζούμε μπουκωμένοι από την Κουλτούρα της Δίαιτας, που οδήγησε στην ανάπτυξη της κερδοφόρου αντίστοιχης Βιομηχανίας.

Η διατροφική κουλτούρα είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων που:
-Λατρεύει το να είσαι όσο πιο λεπτός και το εξισώνει με την υγεία και την ηθική αξία, που σημαίνει ότι μπορούμε να περάσουμε όλη τη ζωή μας, νομίζοντας ότι είμαστε ανεπανόρθωτα ελαττωματικοί μόνο και μόνο επειδή δεν μοιάζουμε με το απίστευτα λεπτό “ιδανικό”.
-Προωθεί την απώλεια βάρους ως μέσο επίτευξης υψηλότερης ποιότητας ζωής, που σημαίνει ότι αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να ξοδέψουμε ένα τεράστιο ποσό χρόνου, ενέργειας και χρημάτων προσπαθώντας να συρρικνώσουμε τις διαστάσεις μας, παρόλο που έρευνες σαφώς αποδεικνύουν ότι σχεδόν κανείς δεν μπορεί να διατηρήσει την εκούσια απώλεια βάρους για περισσότερα από μερικά χρόνια.
-Δαιμονοποιεί ορισμένες διατροφικές συνήθειες ενώ αναδυκνύει άλλες, έτσι είμαστε αναγκασμένοι σε υπερ-επαγρύπνηση για το φαγητό, νιώθοντας ενοχή για ορισμένες διατροφικές επιλογές
-Τέλος, καταπιέζει τους ανθρώπους που δεν ταιριάζουν με την υποτιθέμενη εικόνα της «υγείας”.
Είναι ένα σύστημα που δημιουργείται με το ρητό σκοπό να επωφελείται από την καταπίεση και την ντροπή των ανθρώπων, δημιουργώντας αυτά τα συναισθήματα. Η ντροπή σου και η δυσαρέσκειά σου, παράγουν για την Βιομηχανία της Δίαιτας 66 δις δολάρια ετησίως.

Ο οδυνηρός Κύκλος Μάρκετινγκ της Βιομηχανίας της Δίαιτας:

1.Το ιδανικό του αδύνατου σώματος, με την υπερπροώθηση ενός συγκεκριμένου σωματότυπου, τον οποίο από τη φύση τους διαθέτει λιγότερο από το 4% του πληθυσμού, ως τη μόνη υγιή, πετυχημένη και υγιή σωματική εικόνα.

2. Χοντροφοβία, δηλαδή αισθήματα πανικού και αποστροφής στη ιδέα των περιττών κιλών, του μεγαλύτερου όγκου, των μεγαλύτερων μεγεθών στα ρούχα.

3. Υπόσχεση για “γρήγορη επιδιόρθωση”. Έχοντας βομβαρδίσει με συγκεκριμένα πρότυπα και αφού έχει εμφυτεύσει σε όλους μας ανασφάλεια και το αίσθημα του μονίμως ανικανοποίητου,μας προσφέρει “μαγικές” εύκολες και γρήγορες λύσεις, χωρίς κόπο, ώστε να καταφέρουμε να είμαστε υποτιθέμενα άξιοι και όχι αποτυχημένοι με το “λάθος σώμα” που κουβαλάμε.
4.Δίαιτα και γενικότερος περιορισμός, συμμετοχή σε κάθε ευκαιρία για χάσιμο βάρους και λίπους, είτε αυτό σημαίνει προγράμματα διατροφής, είτε ινστιτούτα, αδυνατιστικά προϊόντα ή χάπια.

5. Μετά την αρχικά πετυχημένη απώλεια κιλών , το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων θα ξανάπάρει τα κιλά που έχασε. Κανείς όμως δεν φροντίζει να σου πει πως αυτό οφείλεται στα ίδια τα προϊόντα και στην στρατηγική συντήρησης αυτής της βιομηχανίας, ώστε να ανακυκλώνεται το κέρδος. Αντίθετα η δίαιτα φαίνεται πως ήταν ο σωτήρας ενώ εσύ, και μόνο εσύ είσαι ο υπαίτιος που τα χάλασε όλα επειδή είναι αδύναμος και ανίκανος, και πάλι από την αρχή πρέπει να ξανα αγοράσεις το προϊόν τους, με μεγαλύτερη μάλιστα υπακοή και συνέπεια αυτή τη φορά.

Ειδικότερα , όσον αφορά στις γυναίκες η Βιομηχανία της Δίαιτας παύει να αφορά τη γυναικεία ομορφιά και στοχεύει στη γυναικεία πειθαρχία.. Παράλληλα, δεν είναι καθόλου τυχαίο που όσο οι γυναίκες κερδίζουν κοινωνική, οικονομική και πολιτική δύναμη, η κοινωνική πίεση για επίτευξη αυστηρά καθορισμένων προτύπων ομορφιάς γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτική ως ένας αποτελεσματικότατος μηχανισμός εξασθένισης της δυναμικής τους, κρατώντας τες αποπροσανατολισμένες και εμμονικά προσκολλημένες στο άτομό τους. Και αν αυτό σας θυμίζει αρκετά θεωρία συνωμοσίας, σκεφτείτε πως η μέση γυναίκα από τα 20 εως τα 45 με 50 έτη περνά γύρω στα 20 με 25 λεπτά ημερησίως σκεπτόμενη δίαιτες, κιλά και ζυγαριές.

Νιώθουμε ανικανοποίητοι με την εικόνα μας χωρίς να το έχουμε συνειδητά επιλέξει, επειδή ο καταναλωτισμός θέλει να είμαστε. Η καπιταλιστική δομή της πραγματικότητας μας έκανε να τρεφόμαστε με την ίδια της την ύπαρξη, παραδίδοντάς της όλη η δύναμη που χρειάζεται ώστε να συνεχίσει να τροφοδοτείται και να ατσαλώνεται από τη δυσαρέσκεια που η ίδια μας καλλιέργησε.



Κλίκ στο σύνδεσμο να δείτε την συζήτηση πάνω στο θέμα με την Κατερίνα και την Χριστίνα!

https://www.youtube.com/watch?v=5dV75-L1pBE&t=12s

Τη νέα χρονιά λοιπόν, αφήστε τα New Year’s Resolution και αρχίστε μια New Year’s Revolution.

Κατερίνα Δήμτσα

Η τρυφεράδα θα σώσει τον κόσμο.

Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.