Ζητούσαμε Σεξουαλική Αγωγή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Τι πήραμε; Προγεννητική Αγωγή. Τρία βίντεο στάλθηκαν από την Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής, για προβολή σε γυμνάσια όλης της χώρας, έχοντας πάρει μάλιστα και την έγκριση από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας. Η Ν. Κεραμέως, συμφώνησε πως τα βίντεο με τίτλο «Προγεννητική Αγωγή, προετοιμασία για την γονεϊκότητα, Σεξουαλικότητα-Γονιμότητα-Γονεϊκότητα, μια αδιαχώριστη ενότητα» είναι κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό, ακόμα κι αν αναπαράγουν τη θεωρία του αγέννητου παιδιού, ότι δηλαδή η ζωή ενός παιδιού αρχίζει με τη σύλληψη. Ο τίτλος και μόνο είναι προσβλητικός. Αν δεν ήταν προβληματικό, θα ήταν μια πετυχημένη παρωδία.
Ιδεοληψία. Αναχρονιστικές προκαταλήψεις. Ψευδοεπιστημονικά δεδομένα. Αυθαίρετες συνεπαγωγές ως θέσφατα. Μια μυρωδιά σκονισμένου μεσαίωνα. Ακολουθούν απομονωμένες κάποιες φράσεις που ακούστηκαν, αν και κάθε στιγμιότυπο του υλικού είναι: Α)Προσβλητικό, Β)Αντιπαιδαγωγικό, Γ)Σεξιστικό κι ομοφοβικό, Δ) Όλα τα παραπάνω.
• «Η γυναίκα είναι η έγκυος που απλά υλοποιεί το σχέδιο» και σύμφωνα με τη θεωρία της εταιρείας, «η επιλογή του γενετικού υλικού εξαρτάται από την ποιότητα αγάπης του ζεύγους»
• Σε ένα απο τα βίντεο η υπεύθυνη της Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής, Ιωάννα Μαρή ισχυρίζεται ότι η μητέρα εκτός από το αίμα της περνάει στο έμβρυο τις σκέψεις της, την πνευματική τροφή. Η υγεία διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια που το παιδί είναι σε άμεση σχέση με τη μητέρα. Όλες οι ασθένειες ακόμα κι αν εκδηλώνονται δεκαετίες μετά, έχουν σχέση με την εγκυμοσύνη. Η ενοχοποίηση της γυναίκας, της μητέρας είναι σαφής.
• Σε άλλο βίντεο «επεξηγείται» η ομοφυλοφιλία ως μη αποδοχή του φύλου από την μητέρα, που επιθυμούσε να έχει το παιδί της διαφορετικό από το φύλο που τελικά έχει.
• Διατυπώνεται η ψευδοεπιστημονική θεωρία ότι η ανθρώπινη συνείδηση επηρεάζει τη μοριακή σύνθεση του νερού (Masaru Emoto) και γίνεται επίκληση ενός γνωστού μισογύνη της μαιευτικής τον 19ο αιώνα, του Grantly Dick-Read, που υποστήριζε ότι η γυναίκα αποτυγχάνει όταν παύει να επιθυμεί να κάνει παιδί, διότι τότε παύει να εκπληρώνει τον βιολογικό της ρόλο.
• Μέσα σε όλα αυτά, τα παιδιά μας, θα μάθουν ότι η αποβολή εμβρύου συμβαίνει γιατί η έγκυος δεν επιθυμεί αρκετά το έμβρυο.
•Επίσης διατυπώνεται ως γεγονός ότι Αμερικανίδα έγκυος θαύμαζε αρχαία ελληνικά αγάλματα σε Μουσείο και γέννησε κόρη που νικούσε στα καλλιστεία.
Η έγκριση του προγράμματος ανακλήθηκε. Μα το ερώτημα παραμένει:Γιατί εγκρίθηκε εξαρχής; Γίνεται το ΙΕΠ να μην κατάλαβε κάτι; Οχι βέβαια. Η«Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής» αποτελεί μία ΜΚΟ αμφίβολης προέλευσης, η οποία μάλιστα το 2011 εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «προγεννητική αγωγή για υγιή παιδιά και ειρηνική κοινωνία», υπό την αιγίδα του τότε υπουργείου παιδείας. Δυστυχώς λοιπόν, η υπόθεση αυτή δεν είναι καινούρια, αλλά αναδεικνύει τις αντιεπιστημονικές ιδέες που ελλοχεύουν στο χώρο της εκπαίδευσης εδώ και πολλά χρόνια.
Εν έτει 2022, μιλάμε για απροκάλυπτη δαιμονοποίηση των αμβλώσεων, που εκπορεύεται από ένα άκρως μισογύνικο σύστημα πεποιθήσεων, το οποίο διατυμπανίζει πως το σεξ για τη γυναίκα πρέπει να εξυπηρετεί τους κοινωνικούς της ρόλους, οι οποίοι έχουν εφευρεθεί από το ίδιο αυτό συντηρητικό σύστημα. Φυσικά, στα παραληρηματικά κηρύγματα κατά των εκτρώσεων, λογικά αντεπιχειρήματα δεν απαντώνται, υπάρχει θέση μόνο για καταστροφολογίες βουτηγμένες στη θρησκοληψία και τον σκοταδισμό.
Ταυτόχρονα, τι ειρωνεία, το ενδιαφέρον για το έμβρυο, να είναι αντιστρόφως ανάλογο της πολιτειακής μέριμνας για το γεννημένο παιδί. Μας νοιάζει η προγεννητική περίοδος, μα μόλις έρθει το νέο μωρό στον κόσμο, κάνουμε ξεκάθαρο και στον γονέα και στο ίδιο, πως δεν είναι ευπρόσδεκτο εδώ. Η έκτρωση είναι αμαρτία, αναλγησία, ύψιστο κακό, μα ταυτόχρονα οι άδειες μητρότητας, τα επιδόματα, η υποστήριξη, η ασφάλεια, η παροχή βοηθημάτων στους νέους γονείς αποτελούν ρομαντική ουτοπία.
Κι είναι επιπλέον τραγικό, πως ούτε όλες τις περιπτώσεις κυήσεων δεχόμαστε στην ολότητά τους. Είμαστε θιασώτες μιας εγκυμοσύνης μόνο εάν συμφωνεί με το πατροπαράδοτο τρίπτυχο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Αλλιώς, έχουμε έτοιμο πακέτο τσουλοδιαπόμπευσης για τη μητέρα (slut shaming με δηλώσεις όπως “άνοιξε τα πόδια της” λ.χ.) και περιθωριποίησης του παιδιού καθ’ όλο το μεγάλωμά του, με τη ρετσινιά του μπάσταρδου στη χειρότερη – παιδιού εκτός γάμου στην καλύτερη, “τίτλος” που ακόμα κοινωνικά θεωρείται ταμπού.
Παρουσιάζεται επιπροσθέτως και η έγκυος, ως μορφοποιός του παιδιού. Γιατί φυσικά δεν είναι αρκετά τα άγχη και οι αγωνίες που ήδη κουβαλά, χρειάζεται και αυτή η ψυχοφθόρα ευθύνη ως λαιμητόμος πάνω από μια μέλλουσα μητέρα. Το τοξικό πρότυπο που εξιδανικεύει την κυοφορία ως την πανευτυχή, ανέφελη κι ασύγκριτα υπέροχη περίοδο στη ζωή της γυναίκας, φορτώνοντας σαφώς μ’ ενοχή όσες δεν την προσδιορίζουν έτσι, δημιουργεί έναν σφοδρό ψυχολογικό πόλεμο. Σκέφτομαι πως το στήσιμο των βίντεο πρέπει να πήγε κάπως έτσι: Τι επιχειρήματα έχουμε; Ωραία, ας κρατήσουμε τα πιο αντιεπιστημονικά. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς στα βίντεο αυτά βρήκαν θέση παραδείγματα της μυθολογίας, ως σωστές συνθήκες ανατροφής των παιδιών. Ας ενημερώσει βέβαια κάποιος την “Προγενετική Αγωγή” πως τα περισσότερα από αυτά τα ημίθεα παιδιά- παραδείγματα ήταν προϊόντα βιασμών από τον Δία. Πλήθος αντιλήψεων που φλερτάρουν έντονα με τις βασικές αρχές της ευγονικής, όπως διαμορφώθηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι έπειτα, ενώ σαν πηγή παρουσιάζονται τα λεγόμενα του B. Lipton. Η ψευδοεπιστήμη ως μέσο κοινωνικής προπαγάνδας. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά…
Η επικαιρότητα μας έχει φέρει στα όριά μας με την πατριαρχία κι έχει ενταχθεί στη σφαίρα του δημόσιου διαλόγου το θέμα της αυτοδιάθεσης. Η αυτοδιάθεση λοιπόν, δεν αφορά μόνο τα γύρω από το σεξ θέματα. Δεν αφορά μόνο στη συναίνεση, ή στις σεξουαλικές επιλογές. Αφορά και στο πώς θα ορίσει ο καθένας τον εαυτό του και ποιούς ρόλους θα διαλέξει να του προσδώσει, πώς θα διαχειριστεί τη ζωή του και τον εαυτό του μέσα σε αυτή. Το πώς θα δομήσει την εικόνα του, το μυαλό του, την ταυτότητά του. Όλα τα “ναι” και τα “όχι” που θα πει. Η αυτοδιάθεση χωράει μέσα σε κάθε ζήτημα που προκύπτει σε κάθε έναν από εμάς. Μόνο στα εκπαιδευτικά αυτά βίντεο δεν χωρούσε, θεωρήθηκε περιττή και μάλλον γι’ αυτό δεν αναφέρθηκε πουθενά.
Φυσικά δεν είναι τυχαίο που το περιεχόμενο του υλικού, οι προσταγές, οι παραινέσεις, οι ευθύνες, οι υποβόσκουσες ενοχές, οι πρακτικές, ήταν όλα κομμένα και ραμμένα πάνω στις γυναικείες φιγούρες. Λες κι απευθύνονταν μόνο σε κορίτσια, αξιοποιώντας όλες τις νοσηρές πατριαρχικές επιταγές. Μια κοινωνία που επαινεί τις γυναίκες που παντρεύονται και κάνουν παιδιά, ενώ παράλληλα ντροπιάζει κι υποδαυλίζει την αξία των γυναικών που είτε δεν επιλέγουν κάτι τέτοιο, είτε δεν το επιθυμούν υπό τους σύμφωνους όρους, δεν είναι μια κοινωνία που γιορτάζει τη μητρότητα, αλλά μια κοινωνία που την εκμεταλλεύεται ως μέσο ελέγχου των γυναικών.
Σκοπός των βίντεο ήταν η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων. Αν δεν μου το είχαν πει, ουδέποτε θα καταλάβαινα πως αποσκοπούν εκεί. Θα μιλούσαμε για ένα τραγελαφικό ξέσπασμα κάποιου σκουριασμένου γραφικού μυαλού. Αλλά αυτό το υλικό διανεμήθηκε ως εκπαιδευτικό βοήθημα σε γυμνάσια της χώρας. Είναι προπαγανδιστικό. Είναι πρακτική φασιστική. Για ακόμα μια φορά μας επιβεβαιώσατε πως είστε κι απολύτως επικίνδυνοι. Για ακόμα μια φορά μιλάμε για αδέξιους κώλους με μεταξωτά βρακιά. Ως πότε;
Η τρυφεράδα θα σώσει τον κόσμο.
Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.