Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Μικρό δοξαστικό – Λίνα Βαταντζή



“Μικρό δοξαστικό “
 
Πριν ζεσταθώ στην αγκαλιά σου
θέρη και χειμώνες
αποτελούσαν όμοιες κουκίδες
στην ιστοριογραμμή μου –
τα όνειρα εύρος δεν είχαν
και η πραγματικότητα έρεε ρηχή.
 
Χθες οδηγούσες τα δάχτυλά μου
επάνω στο χωράφι του βίου
ουρανός και δάση τα μάτια σου
κι εγώ χώμα σπαρμένο αγάπη
διψώ, συνέχεια διψώ
ύλη και σύμπαν
τα πολύτιμα που προσφέρεις.
 
Σήμερα, κρατώντας τη φωτιά άσβεστη
μοιάζει στόχος αέναος – 
όσο ανταποδίδουμε
πολλαπλασιάζονται οι σπίθες,
ώσπου οι φλόγες μας
δεν διαφέρουν από καταιγίδες ηλιακές –
 
και επανερχόμαστε τα πρωινά
σε παράθυρο ανοικτό δεχόμαστε
την παλμικότητα του βίου μας.
 
Ξύπνα με, κάθε μέρα ξύπνα με
σαν να μην υπήρξε νύχτα
σαν να βρισκόμαστε στην αρχή της αυγής.
…………


Λίνα Βαταντζή
 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής