Πιστέψτε τις γυναίκες.
Σε έναν κόσμο που τα μικρά κορίτσια λαμβάνουν καθημερινά εγχειρίδια καθωσπρεπισμού κι αμέτρητες οδηγίες προστασίας της “τιμής” τους. Για όλη την ενοχικότητα κι όλη την ενοχοποίηση που ραπίζει το σώμα μας κάθε φορά που βγαίνουμε μπροστά.
Πιστέψτε τις γυναίκες.
Γιατί εξαντληθήκαμε στην προσπάθειά μας να σταθούμε γενναίες, όταν απλά θέλουμε να βγούμε νύχτα και να ξεσαλώσουμε χορεύοντας.
Πιστέψτε μας.
Είναι κουραστικό να στέκεσαι όλο το βράδυ καρφωμένη πάνω από το ποτό σου, όσο στο κεφάλι σου αντηχούν όλα τα “έχε το νου σου” τα γονικά.
Κι ύστερα κουλουριασμένη στο κρεβάτι
τσαλαπατημένη να μονολογείς “φταίω κι εγώ, δεν πρόσεξα, φταίω κι εγώ”.
Πιστέψτε μας.
Είναι αποκαρδιωτικό να σκουντουφλάς πάνω σε άσυλα για τον βιαστή, για τον δυνάστη, για τον κακοποιητή, για τον ανώμαλο
ενώ με το κιάλι ψάχνεις ένα καταφύγιο που θα ακούσει την ιστορία σου.
Πιστέψτε μας.
Τα ΜΜΕ δεν θα το κάνουν.
Τα δικαστήρια δεν θα το κάνουν.
Οι προϊστάμενοι κι οι διευθυντές κι όσοι μας επιτηρούν δε θα το κάνουν.
Θα μας βάλουν να πούμε την ιστορία μας ξανά και ξανά
θα μας κοιτούν με γυάλινα μάτια
κι ύστερα τυπικά θα μας διώξουν
γιατί χρειάζεται θα πουν να ηρεμήσουμε.
Πιστέψτε μας
μας εξετάζουν εξονυχιστικά όταν τραβάμε την προσοχή
δεν υπάρχει χώρος στα σώματα μας χωρίς καρφωμένες ταμπέλες
δεν υπάρχει σπιθαμή του μυαλού μας που να μην πιπιλίζεται από victim blaming
δεν υπάρχει μέρα της ζωής μας που να αισθανόμαστε απόλυτα ασφαλείς.
Πιστέψτε μας
τις μαύρες μας στιγμές τις χρωματίζουν ροζ
τους βιασμούς μας τους αποκαλούν καταστάσεις που παρεκτράπηκαν
την κακοποίησή μας τυχαίο μεμονωμένο συμβάν
τους θανάτους μας απλές καθημερινές τραγωδίες
κανείς δεν λέει τίποτα με το όνομά του,
ώσπου να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα δικά μας.
Αγαπητοί άντρες και γυναίκες και παιδιά,
πιστέψτε τις γυναίκες
γιατί μπορούν
να μας βιάσουν
να μας σπάσουν
να μας τσακίσουν την ψυχή
και να μη βρεθεί κανείς να μας πιάσει από το χέρι,
κανείς να κάνει στένσιλ ή πανό το όνομά μας στις πορείες.
Κι απλά μέσα στην αφάνεια της συγκάλυψης
να μείνουμε παρατημένες
και τελικά
χωρίς κανείς να μάθει ποτέ αν καν υπήρξαμε
να ξεθωριάσουμε.
Η τρυφεράδα θα σώσει τον κόσμο.
Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.