Δε ξέρω αν είναι μεγαλύτερη κατάντια το να ‘χεις σε αντικαπιταλιστικό φεστιβαλ … “κοακολα”, ή να πηγαίνεις “για να σπάσεις πλάκα” σε δαπιτοπάρτυ.
Μετράω τους καφέδες που ήπια σήμερα. Μετράω το πόσο σε σκέφτηκα από την στιγμή που ξύπνησα και μετράω σε πόσους ύπνους μου ήσουν μέσα. Μετράω τις μέρες μέχρι να έχει πάλι ήλιο.
Μετράω τις θλιμμένες μου γκριμάτσες και μετράω την απόσταση που διανύω συνολικά μέσα στο σπίτι μου. Και από το σπίτι στη Σχολή. Ίσως το χειρότερο να είναι που οι καθηγητές “συγχωνεύουν” τα ήδη τεράστια τμήματα, ή το ότι οι φοιτητές δεν απαιτούν το δυνατόν καλύτερες συνθήκες.
Ίσως το χειρότερο να είναι που οι φοιτητές προτιμούν τη καφεδιά, από τη συνέλευση.
Ίσως το χειρότερο να είναι που οι μορφές συζητήσεων αλλάζουν, βάσει ενός τριπλού διακόπτη. Τρια κλικ. Τρια θέματα.
Ίσως το πρόβλημα να είναι οι λύκοι, Ή μπορεί να είναι τα πρόβατα.
Μετράω τα ποτά που ήπια χθές και μετράω το πόσες φορές σε άκουσα να λες το όνομά μου. Μετράω πόσα πράγματα θέλω να κάνω και πόσα πράγματα θέλω να κάνουμε. Μετράω τα αποτσίγαρα στις παραλίες που θέλω να σε πάω και μετράω τους κόκκους άμμου που θα κολλήσουν πάνω μας,εκεί.
Βλέπουμε πλάτες και όχι μέτωπα, τα μέτωπά μας δεν αντέχουν την αλήθεια πίσω απ’ την πόρτα . Υπάρχει η νάρκη που εκρήγνυται κ η άλλη όπου κοιμάσαι βαθιά. Μα στ’ αλήθεια και με την πρώτη μπορεί ν’ αποκοιμηθεί κάποιος άμα συνηθίσει τις απανωτές εκρήξεις. και αυτό είναι λίγο θλιβερό και λίγο εντυπωσιακό, αλλιώτικος ύπνος αυτός
Μετράω τις λέξεις.Μετράω τις μπάρμπι που έχω αποκεφαλίσει και μετράω το πόσες φορές δεν έκανα αυτά που σου υποσχέθηκα. ” L’imagination au pouvoir.” , Η φαντασία στην εξουσία ήταν ένα από τα κυρίαρχα συνθήματα στον όχι και τόσο μακρινό Γαλλικό Μάη του 1968. Μήπως όμως πρέπει να δoθεί βαρύτητα στη φαντασία και όχι στο αδυσώπητο κυνήγι της εξουσίας(σε πολλά επίπεδα);
Για να εφεύρεις, χρειάζεσαι φαντασία και μερικά σκουπίδια.
Μετράω τα χαμόγελα που έχω αγοράσει και αυτά που μου δόθηκαν τζάμπα. Μετράω τις σιωπές που επέλεξα και αυτές που μου επέβαλαν.
Όσα και να μετράω τα δάχτυλά μου θα είναι πάντα λιγότερα.
Γαμώτο.
Η τρυφεράδα θα σώσει τον κόσμο.
Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.