Στα πίσω καθίσματα του τρένου
έκατσε η θλίψη να ξαποστάσει.
Ηθοποιός που ποιώντας ήθος απόκαμε.
Ένα μπουκάλι νερού
γεμισμένο με καφέ ξεδίψαγε
τα «ίσως» και τα «μπορεί» της τέχνης.
Ένα ζευγάρι μάτια γαλανά
του κενού αποστάγματα.
Επανατοποθέτηση
των αμαρτωλών τσιγάρων
από την τσάντα
στην τσέπη του παντελονιού.
Θύτης των ημερών του.
Θύμα της νύχτας του.
Μάιος 2016
Το ποίημα μου «Ηθοποιός»
θα συμπεριληφθεί στην ποιητική μου συλλογή
που είναι υπό έκδοση.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.