Είμαι και ‘γω που θέλω να ξορκίσω κάθε σου ανασφάλεια
κι ύστερα να σκαρφαλώσω στην αγκαλιά σου
και να μη φύγω από ‘κει ωσότου να γίνει σκόνη
κάθε σπιθαμή αυτού του κόσμου,
αυτού του μάταιου κόσμου που,
όσα χρόνια κι αν περνούν,
ακόμα δεν καταλαβαίνω ποιόν τύπο πρέπει να χρησιμοποιήσω
για να υπολογίσω την ταχύτητα με την οποία κινείται
από το κακό στο χειρότερο.
Έλα να γίνουμε η τριβή ολίσθησης.
Σκέφτομαι ότι αν είναι να είσαι λυπημένος για να γράφεις τα τέλεια κείμενα,
τότε ας μη γράψω ποτέ τα τέλεια κείμενα.
Εγώ δε θέλω να είμαι λυπημένη.
Γινόμαστε η αμυγδαλιά στην τσιμεντούπολη.
Χαμογελάμε,
τι μας έπιασε;
Να το πάλι, χαμογελάμε.
Συγκλόνισέ με. Συγκλόνισέ με. Αυτό το κλουβί μου στενεύει την ψυχή
Ρεαλιστικά ιδεαλίστρια και εκνευριστικά υπερκινητική μέσα στη δική μου νιρβάνα. Όταν αδυνατώ να ταξιδέψω κανονικά χάνομαι σε ταξίδια του μυαλού απολαμβάνοντας τις τάσεις φυγής μου. Γράφω γιατί αλλιώς θα σκάσω.
Τμημα Φιλολογιας | Φιλοσοφικη Σχολη | Πανεπιστημιο Αθηνων